W stylistyce art deco zasadniczą rolę odgrywa geometria, dość jednak zróżnicowana. Na równi z kształtem prostokąta są okrąg i prostokąt. W stylu art deco dominują formy graniaste o ostrych lub ściętych kantach, a znaczną rolę odgrywają wyoblenia i rozmaite kształty wyokrąglone – od stolików o okrągłych blatach, przez łukowate biurka, po fotele na planie koła i bębnowe szafki.
Powierzchnie mebli w stylu art deco przeważnie politurowano, uwypuklając dekoracyjny rysunek szlachetnych fornirów krajowych i egzotycznych. W Europie Środkowo-Wschodniej dominowały barwy średniego i ciemnego orzechu oraz ciemnego i czarnego dębu, rzadziej występowały meble jasne – jesionowe czy brzozowe. Na zachodzie (m.in. we Francji i w USA) meble w stylu art deco miewały śmielszą kolorystykę – barwiono je m.in. na czerwono, niebiesko, zielono lub szaro.
Kosztowniejsze meble niekiedy dekorowano złoceniem, barwną laką, intarsją lub inkrustacją (z wykorzystaniem mosiądzu, miedzi, modnego aluminium, kości słoniowej lub masy perłowej), a także płaskorzeźbą. Zarówno intarsja, jak i płaskorzeźba korzystała z repertuaru motywów geometrycznych, kwiatowych – jak zwłaszcza kwiat róży, kosz lub wieniec – oraz zwierzęcych, zawsze w modnej, silnie stylizowanej, kubizującej postaci.
