Serwantka - mebel który zaskakuje detalami

    Termin "serwantka" spotkałem w książce Tima Forresta "Antyki. Meble zabytkowe. Ilustrowany przewodnik po epokach, typach i detalach.". Mebel, którego stałem się właścicielem, określałem jako witryna lub kredens. A skąd "serwantka"? W XVIII wieku dekoracyjne przedmioty umieszczano w kabinetach z pełnymi drzwiczkami. chcąc je podziwiać, musiano je wyjmować ze środka. Tu zaczyna się ewolucja - szukamy nowych rozwiązań dostosowanych do naszych potrzeb. Na początku XVIII wieku wprowadzono pewne ułatwienie - pojawiły się kabinety z oszklonymi drzwiczkami tzw. "serwantki". Miały one różne formy i rozmiary, a  cechą charakterystyczna są oszklone drzwiczki na górze i szafki lub szuflady w dolnej części.

     Drobne detale, na które warto zwrócić uwagę, a na pierwszy rzut oka ich nie widać:

- szyby - wydaje się, że ktoś dociął drewno, a pod spodem wstawił zwykłą prostokątną szybę. Otóż po dokładnym zbadaniu okazuje sie to bardziej skomplikowane. Szyba została docięta w kształt podobny do widocznego na zdjęciu otworu w drzwiach, co w obecnych czasach stanowi nie lada wyzwanie, dla dobrego rzemieślnika (o cenie tej usługi już nie wspomnę).

- listwy przytrzymujące szybę wygięte i dopasowane do kształtu otworu

- łukowaty kształt dolnej części ma dodawać subtelności i delikatności

- wykończenia na drzwiczkach dolnej części przykrywające łączenia fornirów o delikatnych wygiętych kształtach, wpisujące się w charakter mebla

- gięte nogi sprawiają , że cała bryła wydaje się lżejsza 

- zdobny fornir na dolnych drzwiczkach podkreśla elegencję tej skromnej serwantki.

Takie detale stanowią o wyjątkowości i nadają uroku całości.

     Po odświeżeniu serwantka odzyskała swój urok. Elementy nabrały blasku.
     Wymiary tego mebelka podzieliłem na 2 części
Dolna szafka:
- wysokość około 74 cm
- szerokość około 130 cm
- głębokość  około 50 cm
Górna witryna:
- wysokość około 102 cm
- szerokość około 112 cm
- głębokość  około 36 cm

Mebel znalazł nowego właściciela. Gratuluję.