Kolejny mebel z mojej ulubionej epoki - XX-lecie międzywojenne. A dlaczego
ulubiona – bo przypomina mi dom mojej babci. Stare meble i obrazy
na ścianach wywołują u mnie sentyment i tęsknotę do lat
dziecinnych. Wtedy narodził się u mnie szacunek do starych mebli i
innych pamiątek z dawnych lat. To część naszego dziedzictwa.
Niejednokrotnie z każdym przedmiotem związana jest unikalna
historia. Te historie mają większą wartość niż same meble.
Czas
trwania XX-lecia międzywojennego obejmuje okres pomiędzy I a II
wojną światową. To pierwsza epoka, której granice czasowe są tak
wyraźnie zarysowane. Obejmują lata od 1918 roku (zakończenie I
wojny światowej i odzyskanie niepodległości po 123 latach) do 1939
roku (wybuch II wojny światowej).
Charakter epoki mogą określić poniższe hasła:
-Ożywienie
życia kulturalnego
-Początek
kultury masowej
-Powstanie
licznych grup artystycznych
-U
schyłku epoki pojawienie się nastrojów katastroficznych
(przeczucie wybuchu wojny)
-Rozwój
nowej dziedziny sztuki – filmu
W tym krótkim i intensywnym okresie zrodziło się wiele ciekawych rozwiązań z dziedziny meblarstwa. Jednym z nich jest prezentowany pomocnik.
Do dyspozycji mamy 2 szuflady z zamkami. W dolnej części jest szafka z półką. Również w drzwiach szafki mamy przygotowany zamek ze starym mechanizmem. Ozdobę drzwi stanowi okleina w układzie promienno-rombowym oraz umieszczone w centralnym miejscu rzeźbienia. Dodatkowo stare masywne okucia w kolorze starego złota podkreślają charakter mebla. Pomocnik stoi na pięknych masywnych nogach.
Mebel ma 95cm wysokości, 110cm szerokości i 55cm głębokości. Nadstawka ma 27cm wysokości co daje całkowitą wysokość 122cm.
Pomocnik zdobi mieszkanie nowej właścicielki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz